«Η κυβέρνηση δεν φοβήθηκε την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για το καταστροφικό φαινόμενο της πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική», επισημαίνει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Documento» o αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σωκράτης Φάμελλος.
Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο κ. Φάμελλος σημείωσε ότι «η έμπρακτη συγγνώμη μας στα θύματα, αλλά και συνολικά στην ελληνική κοινωνία πρέπει να είναι η αναστολή των αιτιών που οδήγησαν στην τραγωδία. Να μην εγκλωβιστεί ξανά κανένας συμπολίτης μας σε μία περίφραξη που του στερεί τη διέξοδο προς τη σωτηρία, να μην εγκλωβιστεί ποτέ ξανά κανείς σε ένα πλημμυρισμένο ρέμα. Διότι μία συγγνώμη που δεν εμπεριέχει έμπρακτες αλλαγές στην καθημερινότητα και στη ζωή του τόπου μας θα ήταν απλώς για δημόσια κατανάλωση».
Ως προς τα σχέδια πολιτικής προστασίας ο αναπληρωτής υπουργός αναγνωρίζει ότι χρειάζονται εκσυγχρονισμό, με βάση τις κλιματικές αλλαγές, αλλά και αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας εντοπισμού του κινδύνου και ενημέρωσης των πολιτών. «Αυτό που μας λείπει είναι η ενσωμάτωση στην καθημερινότητά μας βασικών πρακτικών της πολιτικής προστασίας. Πρέπει όλοι οι πολίτες να γνωρίζουν τις διαδικασίες αυτές. Γι’ αυτό χρειάζεται τόσο η αυτοδιοίκηση όσο και εμείς να επενδύσουμε σε πιλοτικές διαδικασίες συναγερμού και εκκένωσης, για να είμαστε προετοιμασμένοι σε δύσκολες συνθήκες, ιδιαίτερα στις νέες συνθήκες της κλιματικής αλλαγής» υπογραμμίζει ο κ. Φάμελλος.
Τέλος, σχολιάζει τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα τις κατηγορίες του τομεάρχη Περιβάλλοντος της ΝΔ, Κώστα Σκρέκα, σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση επί 3,5 χρόνια ανέβαλε την εκτέλεση 1.639 αμετάκλητων αποφάσεων κατεδάφισης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «η κυβέρνηση που συμμετείχε ο κ. Σκρέκας μείωσε τους προϋπολογισμούς όλων των δημόσιων οργανισμών και το προσωπικό, αποδεικνύοντας ότι δεν τους ενδιέφεραν οι δημόσιες λειτουργίες, όπως αυτές των κατεδαφίσεων και της μείωσης της αυθαιρεσίας. Επίσης, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου πέρασε ειδική τροπολογία (Ν. 4280) για να μην κατεδαφιστούν οι αυθαίρετες ταβέρνες στο Σχινιά, πράξη που εκκρεμούσε σχεδόν είκοσι χρόνια».
