Σε σταδιακή κατάργηση οδηγούνται οι συντάξεις χηρείας μετά τις μεγάλες περικοπές που προβλέπει ο νόμος 4387/2016. Και αυτό, γιατί ο νόμος Κατρούγκαλου δεν περιλαμβάνει μόνο ηλικιακούς περιορισμούς, αλλά και περιορισμούς στο ποσό της σύνταξης. «Η θέσπιση ορίου ηλικίας στα 55 και η μείωση του ποσοστού της σύνταξης που δικαιούται η χήρα στο 50% από 70%» είναι οι δύο βασικές αλλαγές που επιφέρει ο νόμος στις συντάξεις χηρείας, αναφέρει το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων (ΕΝ.ΔΙ.ΣΥ.), το οποίο κάνει λόγο για δραματικές μειώσεις που ισχύουν για τις νέες συντάξεις χηρείας που εκδίδονται μετά τις 12 Μαΐου 2016 «οδηγώντας στο περιθώριο της φτώχειας μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού». Από το νέο θεσμικό πλαίσιο απορρέει ότι οι επιζώντες σύζυγοι δικαιούνται σύνταξη χηρείας με την προϋπόθεση ότι έχουν συμπληρώσει το 55ο έτος και λαμβάνουν το 50% της σύνταξης του θανόντος, ενώ με το προηγούμενο καθεστώς ελάμβαναν το 70%.
Σε περίπτωηση που ο επιζών σύζυγος δεν έχει συμπληρώσει το 55ο έτος κατά την ημερομηνία θανάτου, τότε χορηγείται σύνταξη για μία τριετία και εάν το 55ο έτος συμπληρώνεται εντός αυτής της τριετίας, τότε η σύνταξη επαναχορηγείται στα 67 διά βίου. Αν το 55ο έτος της ηλικίας δεν συμπληρώνεται εντός της τριετίας, μετά τη λήξη της η σύνταξη διακόπτεται και δεν επαναχορηγείται.
Σύμφωνα με το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων μια άλλη ανατροπή που επέρχεται με το τελευταίο ασφαλιστικό νόμο είναι ότι ο θανών ασφαλισμένος πρέπει κατά τον χρόνο θανάτου να έχει συμπληρώσει τις χρονικές προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης γήρατος ή αναπηρίας, πλήρους ή μειωμένης. Σύμφωνα με τους συνταξιούχους «Εδώ υπάρχει δυσμενής αλλαγή για τους «παλαιούς» ασφαλισμένους (πριν από το 1993), για τους οποίους διπλασιάζονται οι απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης εντός της τελευταίας 5ετίας. Ο θανών έπρεπε να είχε 1.500 ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων 300 την τελευταία πενταετία, ενώ τώρα απαιτούνται 1.500 ημέρες, εκ των οποίων 600 την τελευταία 5ετία».
Την ίδια στιγμή, αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού και συναρτάται πλέον με τη διάρκεια του έγγαμου βίου και τη διαφορά της ηλικίας του θανόντος με τον επιζώντα σύζυγο. Η χήρα παίρνει το 50% της σύνταξης του θανόντος (ενώ έπαιρνε στις περισσότερες περιπτώσεις το 70%). Αν ο θανών ήταν συνταξιούχος, η σύνταξή του επανυπολογίζεται με τον νέο τρόπο (εθνική και αναλογική) και η χήρα παίρνει το 50% της νέας σύνταξης. Το ποσό αυτό ισχύει για την πρώτη τριετία, ενώ μετά τα τρία χρόνια, αν δεν εργάζεται και δεν λαμβάνει δική της σύνταξη, θα συνεχίσει να παίρνει το ίδιο ποσό. Αν πάλι εργάζεται ή παίρνει δική της σύνταξη, η σύνταξη χηρείας περιορίζεται στο μισό (50%). Αξίζει να σημειωθεί ότι με το νέο πλαίσιο, θεσπίζεται ελάχιστο όριο έγγαμης συμβίωσης τα πέντε έτη, που θα πρέπει να έχουν συμπληρωθεί μέχρι την ημερομηνία θανάτου. Εδώ, σύμφωνα με την ΕΝ.ΔΙ.ΣΥ. η αλλαγή αφορά σε θάνατο ασφαλισμένου, καθώς έχουμε αύξηση: απαιτούνταν τρια χρόνια και τώρα απαιτούνται πέντε.
