Πρέπει να ήταν γύρω στον Αύγουστο- Σεπτέμβριο του 2016.
Φοιτητούδι η αφεντιά μου τότε, η πρώτη χρονιά που υπήρχε το δύο μπροστά στην ηλικία μου, νόμιζα θα αλλάξω τον κόσμο κι όλα αυτά τα επαναστατικά ρομάντζα που λέμε στους εαυτούς μας σαν σωστοί καθωσπρέπει 20ρηδες.
Μην τα πολυλογώ, το φλέγον ζήτημα της εποχής ήταν οι πολυσυζητημένες «τηλεοπτικές άδειες» με τον περιβόητο νόμο Παππά και το πόσες τελικά θα έπρεπε να δοθούν και σε ποια κανάλια.
Ακόμα θυμάμαι να γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων και αναλύσεις επί αναλύσεων για το αν ο νόμος είναι συνταγματικός ή όχι.
Συνήθως όταν έβλεπα τέτοιες θεματολογίες στις ειδήσεις, άλλαζα κανάλι… Ναι το ομολογώ, τις βαριόμουν και λίγο τότε.
Άλλωστε, αν ένας νέος φοιτητής 20 χρονών κοπτόταν περισσότερο για το αν θα πάρει άδεια ο Μαρινάκης ή ο Καλογρίτσας περισσότερο από το πού θα πάει για ποτό το βράδυ, μάλλον θα υπήρχε πρόβλημα.`
Στην τελική, τον τελευταίο λόγο τον είχε το Συμβούλιο της Επικρατείας σκεφτόμουν, οπότε θα μας λυθεί κάθε απορία.
Όντως λίγες μέρες μετά βγαίνει η απόφαση, ο νόμος κρίνεται αντισυνταγματικός, οπότε λέω οκ λογικά η κυβέρνηση θα πει κάτι σαν «συγγνώμη, κάναμε λάθος».
Αμ δε…
«Αυταρχισμοί», «λαμόγια δικαστές», «και οι κρίνοντες κρίνονται», «μεγάλη απάτη η Ελληνική Δικαιοσύνη», «το ΣτΕ είναι ΝΔ» κι άλλες τέτοιες ομορφιές…
Κάτι τέτοια γίνονται και τώρα με την απόφαση του Αρείου Πάγου για τις υποκλοπές.
Για όσους δεν ξέρουν, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Αρείου Πάγου, από την έρευνα «συνάγεται αναντίλεκτα ότι δεν υπήρξε καμία απολύτως εμπλοκή με το κατασκοπευτικό λογισμικό predator ή οποιοδήποτε άλλο παρόμοιο λογισμικό κρατικής υπηρεσίας και δη της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), της Αντιτρομοκρατικής (Δ.Α.Ε.Ε.Β.) και γενικότερα της ΕΛΑΣ (Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη) ή οποιουδήποτε κρατικού λειτουργού».
Παράλληλα, προέκυψαν «επαρκείς ενδείξεις στο στάδιο αυτό για την κίνηση ποινικής δίωξης σε βάρος ορισμένων νόμιμων εκπροσώπων και πραγματικών ιδιοκτητών εταιρειών, για αξιόποινες πράξεις, όπως της παραβίασης του απορρήτου της τηλεφωνικής επικοινωνίας κλπ.»
Πάλι η Δικαιοσύνη στο στόχαστρο, πάλι οι δικαστές είναι λαμόγια, πάλι «σηκωθείτε φύγετε» κλπ κλπ.
Εδώ τώρα πρέπει να το δούμε σφαιρικά χωρίς παρωπίδες.
Όταν η δικαιοσύνη αθωώνει την Ηριάννα και τον Περικλή-μεγαλοπρεπές αποτύπωμα της παλάμης του οποίου βρέθηκε σε γιάφκα τρομοκρατών-τη Δούρου για το Μάτι αλλά και την οικογένεια Ινδαρέ, τότε «στέκεται στο ύψος των περιστάσεων» και σέβεται το «κοινό περί δικαίου αίσθημα».
Όταν αθωώνει τον Δημητριάδη για το predator και κρίνει νόμιμες τις επισυνδέσεις της ΕΥΠ, τότε ειναι ενεργούμενο της κυβέρνησης.
Έτσι όμως δε γίνεται δουλίτσα, παιδιά.
Καταλήξτε κάπου, γιατί ζαλιστήκαμε με τα σούρτα-φέρτα.
Και κάτι ακόμα για αυτούς τους «και οι κρίνοντες κρίνονται»
Όταν αναφέρεστε στους κρίνοντας, δεν θα τους λέτε να αποχωρήσουν επειδή δεν σας βολεύουν αυτά που λένε.
Δεν μπορείτε να κρεμάσετε πάνω από κανέναν Εισαγγελέα την ταμπέλα του Δικτάτορα. Αυτό αποτελεί διάρρηξη Δημοκρατίας.
Δεν μπορείτε να αποφασίζετε εσείς ποιος θα μιλάει και ποιος όχι.
Εκτός αν πρόθεσή σας είναι να καλέσετε σε ανατροπή Πολιτεύματος.
Και στην τελική, αν το πρόβλημά σας είναι η ύπαρξη κράτους-δικαίου στη χώρα, τραβήξτε μια πέτρα μπροστά από τη σπηλιά σας και αφήστε ήσυχους εμάς που πιστεύουμε ακόμα στη Δημοκρατία…
Διαβάστε ΕΔΩ περισσότερες απόψεις