Στο «πάγο» μέχρι να λήξει το δανειακό πρόγραμμα, δηλαδή μέχρι το 2019, μπαίνει σύμφωνα με πληροφορίες η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στο βωμό του κλεισίματος της συμφωνίας ανάμεσα σε δανειστές και Κυβέρνηση. Η ελληνική πλευρά βγαίνει ακόμα πιο λαβωμένη από τη διαπραγμάτευση, καθώς κάνει πίσω σε μια από τις σημαντιικότερες «κόκκινες γραμμές» που είχε η ίδια θέσει, την επιστροφη στη κανονικότητα. Μεγάλος κερδισμένος το ΔΝΤ, το οποίο απαιτούσε να μην υπάρξει καμία ανατροπή στους προηγούμενους μνημονιακούς νόμους που απορρύθμιζαν την αγορά εργασίας. Μοιραία, αν στο παραπάνω χρονοδιογράμμα που αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις συμπεριληφθούν οι κλαδικές συμβάσεις, αλλά και ο καθορισμός του κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους τότε οι κατάσταση στην αγορά εργασίας μένει ως έχει. Δηλαδή με επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις, αλλά και κατώτατο μισθό θα ρυθμίζεται από το κράτος.  Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες η ελληνική πλευρά έει εξασφαλίσει τη διατήρηση των ομαδικών απολύσεων στο 5%, αλλά και την αποφυγή της επαναφοράς του λοκ άουτ. Στον συνδικαλιστικό νόμο ενδέχεται να υπάρξει παρέμβαση για την αυστηροποίηση της διαδικασίας λήψης απόφασης για απεργία.