Άρθρο των New York Times: Κατεβάστε τη Μόνα Λίζα από το Λούβρο!

Η όλη ιστορία, θα μπορούσε να πει κανείς ότι, πήρε διαστάσεις -διότι έχει ξεκινήσει χρόνια τώρα- πριν από λίγους μήνες. Τότε και έπειτα από μία έρευνα της EasyJet σε 2.000 Βρετανούς τουρίστες, το 86% ανέφεραν ότι το διάσημο και μυστηριώδες πορτραίτο του Λεονάρντο ντα Βίντσι ήταν «σκέτη απογοήτευση»!

Και οι λόγοι, πιθανότατα, έχουν να κάνουν με όσα αποκαλύπτουν, ουσιαστικά, οι NYT στο πρόσφατο, πύρινο άρθρο τους.

Μετά από 10 χρόνια προετοιμασίας, λοιπόν -και πολλών, μα πάρα πολλών καβγάδων με την Ιταλία…- στον Λούβρο πραγματοποιείται η μεγαλύτερη έκθεση που έχει γίνει ποτέ για τον Λεονάρντο ντα Βίντσι, με αφορμή τη συμπλήρωση 500 ετών από τον θάνατό του. Σχεδόν όλα τα έργα του αξεπέραστου Ιταλού καλλιτέχνη -και όχι μόνο- είναι εκεί. Λογικό, επομένως, τα εισιτήρια να είναι με… χρονόμετρο, διότι γίνεται πραγματικός χαμός.

Όπως καταλαβαίνει κανείς, η Μόνα Λίζα είναι η μεγαλύτερη ατραξιόν. Σύμφωνα με έρευνα του ίδιου του Λούβρου, το 80% επισκέπτεται το μουσείο μόνο και μόνο για να δει την «Kim Kardashian της ιταλικής προσωπογραφίας του 16ου αιώνα», όπως τονίζεται γλαφυρά στο άρθρο, με τις υπόλοιπες, καταπληκτικές αίθουσες του μουσείου να παραμένουν άδειες.

Στο κείμενο, δε, ο αρθρογράφος των New York Times, αφότου χαρακτηρίζει φιάσκο την έκθεση του πιο διάσημου πίνακα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, σημειώνει χαρακτηριστικά πως το μουσείο είναι ένα πραγματικό αριστούργημα από μόνο του, το οποίο φιλοξενεί τη μεγαλύτερη συλλογή τέχνης παγκοσμίως. «Αλλά ο Λούβρος είναι όμηρος της Μόνα Λίζα», συμπληρώνει και προσθέτει: «Το 2018 έσπασε κάθε ρεκόρ, με 10 εκατομμύρια επισκέπτες, τα 3/4 εκ των οποίων ήταν ξένοι τουρίστες. Μιλάμε για μια απίστευτη αύξηση της τάξης του 25% σε σχέση με το 2017».

Είναι ξεκάθαρο ότι όλοι σχεδόν όσοι επισκέπτονται τον Λούβρο, για να δουν τη Μόνα Λίζα, φεύγουν δυστυχισμένοι. «Το περίφημο έργο έχει γίνει, σε αυτή την εποχή, του μαζικού τουρισμού και του ψηφιακού ναρκισσισμού, μια μαύρη τρύπα αντι-τέχνης, που έχει μετατρέψει το μουσείο σε κάτι άλλο από αυτό που ήταν», υπογραμμίζεται.

Επικαλούμενος πηγές του, ο αρθρογράφος των New York Times τονίζει ότι περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι επισκέπτονται κάθε μέρα την έκθεση -και την αίθουσα όπου βρίσκεται η Μόνα Λίζα- ενώ, κανονικά, δεν θα έπρεπε να ξεπερνούν τις 5 χιλιάδες! Πριν από λίγο καιρό, μάλιστα, ένας υπάλληλος από το προσωπικό ασφαλείας του μουσείου δήλωσε ότι «ο Λούβρος ασφυκτιά»… και απολύθηκε!

Με τόσο κόσμο, φυσικά, για έναν και μόνο πίνακα, ο οποίος, μάλιστα, δεν είναι και ιδιαίτερα μεγάλος, ενώ βρίσκεται σε γυάλινη προθήκη και άρα ήδη σε απόσταση από τον κόσμο, δεν μπορείς καν να τον δεις!

Είναι αξιοσημείωτο, δε, ότι οι ίδιοι οι υπάλληλοι του μουσείου φτάνουν στο σημείο να παρακινούν τους επισκέπτες να πηγαίνουν να βλέπουν και τα άλλα εκθέματα, για την αποσυμφόρηση της κατάστασης, αλλά δεν πείθουν…

«Με όλα αυτά, αν οι επιμελητές πιστεύουν ότι εμπνέουν την επόμενη γενιά εραστών της τέχνης, κάνουν στην πραγματικότητα το αντίθετο», τονίζεται στο άρθρο.

Ο διευθυντής του μουσείου, Jean-Luc Martinez, δήλωσε πρόσφατα ότι ο Λούβρος θα μπορούσε να λάβει περαιτέρω μέτρα για να ανακουφίσει τη μανία για τη Μόνα Λίζα. Το πρόβλημα, ωστόσο, αφενός δεν είναι αυτό και αφετέρου δεν λύνεται έτσι. Οι άλλες γκαλερί θα παραμείνουν άδειες. «Ο κόσμος δεν πηγαίνει καν να δει την Αφροδίτη της Μήλου, ίσως το δεύτερο πιο διάσημο έργο στο μουσείο. Μερικές δεκάδες βρίσκονται εκεί κάθε φορά», σημειώνεται, για να καταλήξει το άρθρο: «Το μουσείο του Λούβρου δεν έχει πρόβλημα υπερπληθυσμού. Έχει ένα και μόνο πρόβλημα: Τη Μόνα Λίζα.

Και αν οι αριθμοί τουριστών συνεχίσουν να αυξάνονται με αυτούς τους ρυθμούς, εάν οι 10 εκατομμύρια επισκέπτες του περασμένου έτους γίνουν 11 ή 12 του του χρόνου, ο χώρος θα καταρρεύσει.

Ήρθε η ώρα για τον Λούβρο να παραδεχτεί την ήττα του. Είναι καιρός να κατέβει η Μόνα Λίζα. Χρειάζεται τον δικό της μοναδικό χώρο. Αλλού».

πηγή: gazzetta.gr