Τότε γίνονται απαραίτητα τα φίμωτρα γιατί κάποιοι θα “δαγκώνουν”, κάποιοι άλλοι δεν θα ξέρουν τι λένε και κάποιοι, όπως λένε, στην αναμπουμπούλα χαίρονται.
Κοίτα όταν τελειώνουν τα λεφτά, τον λιμό να το διαδέχεται η λιμοκτονία και πόσοι ήρωες μετά το τέλος του πολέμου να γίνονται επαίτες.
Τα παιδιά, που δεν αφήνουν σήμερα την θέση τους στις επιχειρήσεις που λειτουργούν, να κλαίνε αύριο στα σκαλοπάτια του ΟΑΕΔ.
Κοίτα τιμές που τους επιφυλάσσουν, επαίνους, κότινο αγριελιάς και ένα κερί να ανάψουν για την υγειά τους.
Κοίτα τους αρουραίους που κάνουν…σέρβις στις οδοντοστοιχίες τους και τα αρπακτικά στα νυχοπόδαρα τους.
Κοίτα και θυμήσου στις “λαϊκές αγορές” των τραπεζών, που σου έλεγαν “περάστε κύριε ο,τι πάρετε ένα τάλιρο” και βγαίνουμε σήμερα από το δρομοκαΐτειο.
Και τι αντικρίζουμε; Τον ουρανό μαύρο από τα κοράκια, ας είναι, αφού υποστηρίζουν κάποιοι ότι παρουσιάζουν ιδιαίτερο “οικολογικό ενδιαφέρον” την στιγμή που καθαρίζουν τον τόπο, όταν αποσυντίθεται μέλη μιας κοινωνίας.
Κοίτα και παραπέρα, πως η βλακεία παραβγαίνει της εξυπνάδας και τερματίζει πρώτη και τότε οι επιστήμονες αναζητούν άλλο πλανήτη για να μετοικήσουν.
Κοίτα για να μάθεις, πως το “αυγολέμονο” για να μην κόψει πρέπει να ρίξεις λίγο μεσαίωνα και λίγο από τον..φρέσκο αιώνα.
Κοίτα και δίπλα μας, τον εργολάβο της Μεσογείου που ορέγεται το οικοπεδάκι όλων ημών των “βαρβάρων” για αντιπαροχή, να στεγάσει τους “πολιτιστικούς θησαυρούς” της μακραίωνης ιστορίας του, εκπληρώνοντας έτσι το χρέος του προς την ανθρωπότητα.
Κοίτα πως φαίνεται το δόλωμα μακράς διάρκειας, γιατί την πετονιά δεν πρόκειται να την δεις, είναι φτιαγμένη από κορονοϊό.
Κοίτα που στο τέλος, θα τραγουδάμε όλοι μαζί την Δραπετσώνα.
Ο Θοδωρής Βγενής είναι δημοσιογράφος στο τ/σ Open*
Διαβάστε περισσότερα στο arthro.gr
