Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε για τρίτη ημέρα για να αποχαιρετίσει τον Μίκη Θεοδωράκη, ενώ πολύς κόσμος παρέμεινε εκτός της Μητρόπολης για να πει ένα τελευταίο τραγούδι μετά την τελετή αποχαιρετισμού.
To τελευταίο χειροκρότημα από τον λαό της Αττικής προς τον εμβληματικό Μίκη Θεοδωράκη, καθώς ολοκληρώθηκε η τελετή αποχαιρετισμού στη Μητρόπολη και η σορός του μεγάλου συνθέτη ξεκινά το μακρύ ταξίδι για την τελευταία κατοικία.
«Θα είναι πάντα εδώ, ένα άνθος φυτρωμένο στην ώριμη μνήμη όλων μας
«Σήμερα αποχαιρετάμε τον Μίκη Θεοδωράκη, όλοι μαζί, όλες οι ηλικίες κι όλες οι γενιές. Και αυτές που μοιράστηκαν μαζί του βιωμένες εμπειρίες, και αυτές που εισέπραξαν τα τραγούδια του σαν ένα κάλεσμα για την υπέρβαση του ατομικού και τη συνάντηση με τους άλλους· σαν ένα κώδικα που υπερέβαινε τις συγκυρίες, σηματοδοτώντας την αντίσταση, την ελπίδα, τη συντροφικότητα, τη συλλογική διεκδίκηση· σαν ένα μήνυμα ελευθερίας. Και μαζί με τους μεγαλύτερους, τον αποχαιρετούν και οι νεότερες γενιές, τα παιδιά και οι έφηβοι.» ανέφερε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την έναρξη της ομιλίας της.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου ότι η δημιουργία και η πολιτική του στάση διαχέονταν από την πεποίθηση ότι «χωρίς την πίστη στον λαό του κανείς δεν μπορεί να ανοίξει τα φτερά του στον κόσμο».
Και τόνισε ότι ήταν τρεις αρχές που δεν πρόδωσε ποτέ:
- την εθνική ανεξαρτησία
- την κοινωνική δικαιοσύνη και
- τα υψηλά προτάγματα της υψηλής του τέχνης
Τον χαρακτήρισε «Παιδαγωγό του έθνους», που μαχητικός, χειμαρρώδης και ακατάβλητος κατόρθωσε να διαρρήξει «την εθνική μας μοναξιά», μας έδωσε «τον ανεκτίμητο μύθο της μουσικής του», το σάλπισμα να κάνει πράξης το όνειρο.
«Μαχητικός, χειμαρρώδης, ακατάβλητος, διέρρηξε τα όρια της εθνικής μας μοναξιάς, της ηττοπάθειας, της αποθάρρυνσης, και συνταιριάζοντας το εθνικό με το πανανθρώπινο, έδειξε έναν δρόμο για τη σφυρηλάτηση της νεοελληνικής μας ταυτότητας. Μας έδωσε τον ανεκτίμητο μίτο της μουσικής του για να τον ξετυλίξουμε, να βγούμε στο ξέφωτο της δημοκρατίας και να μετατρέψουμε το σάλπισμά του σε πράξη και Πολιτεία, λογοδοτώντας στην ιστορία μας. Δηλώνοντας παρών σε κάθε καμπή της εθνικής μας περιπέτειας, πάντα μεταβολίζοντας την ιστορική στιγμή μέσα από τα χαρακτηριστικά της ξεχωριστής, έντονης προσωπικότητάς του, σφράγισε ανεξίτηλα την ελληνική ζωή. Κι αν έγινε, και θα παραμείνει εσαεί, κραταιό πολιτισμικό σύμβολο είναι γιατί στο πρόσωπο και στη δημιουργία του συναιρέθηκαν μερικά από τα πιο ενθουσιώδη, οιστρήλατα, οραματικά στοιχεία της νεοελληνικής ιδιοπροσωπίας» είπε χαρακτηριστικά.
«Με σεβασμό και συγκίνηση, εκ μέρους όλων των Ελλήνων, αποχαιρετώ τον Μίκη Θεοδωράκη. Θα είναι πάντα εδώ, ένα άνθος φυτρωμένο στην ώριμη μνήμη όλων μας» είπε η πρόεδρος της Δημοκρατίας μη μπορώντας να συγκρατήσει την συγκίνησή της.
Έντονα φορτισμένη ήταν και η ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα με τον γ.γ. του ΚΚΕ να μην μπορεί να συγκρατήσει τη συγκίνηση του σε αρκετές περιπτώσεις.
Ο Δ. Κουτσούμπας υπό τα χειροκροτήματα του πλήθους που παρέμενε συγκεντρωμένο έξω, δεν μπόρεσε να κρατήσει τη συγκίνησή του και με φωνή τρεμάμενη μίλησε για την «εποποιία» του Μίκη και του ελληνικού λαού, ευχαρίστησε τον μεγάλο δημιουργό για την προσφορά του στους αγώνες, τη μουσική και την ιστορία του τόπου και υπογράμμισε «Στο φέρετρό σου σηκώνεται, υψώνει τη γροθιά της «κι αντριεύει και θεριεύει» η Ελλάδα!. Σύντροφε Μίκη, Είσαι «φως που πατεί χαρούμενο τον Άδη»! Φως επαναστατικό «στην κορφή του Ολύμπου αριστερά»… Φως που «ολούθε λαμπυρίζει», όπως έγραψαν αυτές τις μέρες γερμανικές εφημερίδες. Ένα «φως που καίει». «Τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής»! Αθάνατος Μίκη!».
«Όταν απόψε το πλοίο θα σαλπάρει από τον Πειραιά, για να διασχίσει τα γαλάζια νερά της ελληνικής θάλασσας για να σε οδηγήσει στην τελευταία σου κατοικία, στον τόπο καταγωγής σου, στο Γαλατά Χανίων, στην αγαπημένη σου Κρήτη, σύμφωνα με την επιθυμία σου, όλη η Ελλάδα θα σε συνοδεύει με τα τραγούδια σου. Γιατί για σένα, για να δανειστούμε στίχους από το μεγαλείο του Σολωμού, «ο ουρανός καμάρωνε κι η γη χειροκροτούσε»… Αθάνατος Μίκη!» κατέληξε ο γ.γ. του ΚΚΕ.