Οι ζημιές που προκαλεί η κλιματική κρίση μέσω των ακραίων καιρικών φαινομένων κοστίζουν 16 εκατομμύρια δολάρια την ώρα τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, την πρώτη που υπολογίζει έναν παγκόσμιο αριθμό για το αυξημένο κόστος που αποδίδεται άμεσα στην ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη.
Όπως αναφέρει ο Guardian, η μελέτη διαπίστωσε μέσο κόστος ύψους 140 δισ. δολαρίων ετησίως από το 2000 έως το 2019, αν και ο αριθμός διαφέρει σημαντικά από έτος σε έτος. Τα πιο πρόσφατα στοιχεία δείχνουν κόστος 280 δισ. δολαρίων το 2022. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η έλλειψη δεδομένων, ιδίως σε χώρες με χαμηλό εισόδημα, σημαίνει ότι τα στοιχεία είναι πιθανό να είναι σοβαρά υποεκτιμημένα. Δεν συμπεριλήφθηκαν επίσης πρόσθετα κλιματικά κόστη, όπως από τη μείωση της απόδοσης των καλλιεργειών και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Οι ερευνητές παρήγαγαν τις εκτιμήσεις συνδυάζοντας δεδομένα σχετικά με το πόσο η παγκόσμια υπερθέρμανση επιδείνωσε τα ακραία καιρικά φαινόμενα, με οικονομικά δεδομένα που αφορούν με τις απώλειες. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι ο αριθμός των ανθρώπων που επλήγησαν από ακραία καιρικά φαινόμενα λόγω της κλιματικής κρίσης ήταν 1,2 δισεκατομμύρια σε διάστημα δύο δεκαετιών.
Τα δύο τρίτα του κόστους των ζημιών οφείλονταν στις ζωές που χάθηκαν, ενώ το ένα τρίτο οφειλόταν στην καταστροφή περιουσιών και άλλων περιουσιακών στοιχείων. Οι καταιγίδες, όπως ο τυφώνας Χάρβεϊ και ο κυκλώνας Ναργκίς, ήταν υπεύθυνες για τα δύο τρίτα του κλιματικού κόστους, ενώ το 16% προήλθε από τους καύσωνες και το 10% από τις πλημμύρες και τις ξηρασίες.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι οι μέθοδοί τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον υπολογισμό της χρηματοδότησης που απαιτείται για ένα ταμείο ζημιών και απωλειών που συστάθηκε στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα το 2022, το οποίο προορίζεται να πληρώσει για την αποκατάσταση από τις ακραίες καιρικές καταστροφές στις φτωχότερες χώρες. Θα μπορούσαν επίσης να προσδιορίσουν γρήγορα το συγκεκριμένο κλιματικό κόστος των μεμονωμένων καταστροφών, επιτρέποντας την ταχύτερη παράδοση των κονδυλίων.
Υποεκτιμημένος αριθμός
«Ο βασικός αριθμός είναι 140 δισ. δολάρια ετησίως, που από μόνος του είναι ένας μεγάλος αριθμός», δήλωσε ο καθηγητής Ίλαν Νόι από το Πανεπιστήμιο Βικτόρια του Ουέλινγκτον στη Νέα Ζηλανδία, ο οποίος εκπόνησε τη μελέτη μαζί με τη συνάδελφό του Ρεμπέκα Νιούμαν. Ωστόσο, επισημαίνει ότι για πολλά ακραία καιρικά φαινόμενα δεν υπήρχαν στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των νεκρών ή τις οικονομικές ζημιές, «που σημαίνει ότι ακόμη και αυτός ο αριθμός των 140 δισ. δολαρίων είναι σημαντικά υποεκτιμημένος». Για παράδειγμα, είπε, στοιχεία για τους θανάτους από καύσωνα ήταν διαθέσιμα μόνο στην Ευρώπη. “Δεν έχουμε ιδέα πόσοι άνθρωποι πέθαναν από καύσωνες σε όλη την υποσαχάρια Αφρική».
Σύμφωνα με τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications, τα έτη με το υψηλότερο συνολικό κλιματικό κόστος ήταν το 2003, όταν ένας καύσωνας έπληξε την Ευρώπη∙ το 2008, όταν ο κυκλώνας Ναργκίς έπληξε τη Μιανμάρ∙ και το 2010, όταν ξηρασία έπληξε τη Σομαλία και καύσωνας τη Ρωσία. Οι υλικές ζημίες ήταν υψηλότερες το 2005 και το 2017, όταν τυφώνες έπληξαν τις ΗΠΑ, όπου οι αξίες των ακινήτων είναι υψηλές.
Πόσο κοστολογείται μια ανθρώπινη ζωή;
Η ανάλυση χρησιμοποίησε τη στατιστική κοστολόγηση μιας χαμένης ανθρώπινης ζωής σε 7 εκατ. δολάρια, έναν μέσο όρο των αριθμών που χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. «Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται άβολα με την ιδέα ότι βάζουμε μια τιμή σε μια ζωή», δήλωσε ο Νόι. «Αλλά αυτό είναι μια πολύ συνηθισμένη οικονομική πρακτική και προκύπτει επειδή, τελικά, πρέπει να λαμβάνουμε αποφάσεις σχετικά με την αξία των επενδύσεων σε διάφορα πράγματα».
Στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα Cop27 το 2022, οι χώρες συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα ταμείο ζημιών και απωλειών για να βοηθήσουν την ανοικοδόμηση φτωχότερων χωρών μετά από καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα. «Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μεθοδολογία μας για να ξεκινήσετε να υπολογίζετε πόσα χρήματα χρειάζεται το ταμείο», δήλωσε ο Νόι. Επίσης θα μπορούσαν να κοστολογηθούν πιο γρήγορα οι ζημιές που σχετίζονται με το κλίμα και να δοθούν συντομότερα τα κεφάλαια: «Θα είναι ένα είδος ασφαλιστικού συστήματος για τις χώρες». Τέλος, η μεθοδολογία θα μπορούσε να είναι χρήσιμη και για τον προσδιορισμό των ζημιών σε αγωγές για το κλίμα, είπε.
