Η Αθήνα άφησε πολλά χρόνια να περάσουν και πολλές ευκαιρίες να χαθούν, λόγω αφενός της οικονο
Όσοι ζούμε και εργαζόμαστε στην πόλη είδαμε την προηγούμενη δεκαετία γειτονιές να ερημώνουν, τα πεζοδρόμια να διαλύονται, τους δρόμους να γεμίζουν λακκούβες και να σκοτεινιάζουν και τον δημόσιο χώρονα υποβαθμίζεται. Το σώμα της πόλης γέμισε πληγές, που προστέθηκαν σε άλλες πληγές, που προϋπήρχαν. Η Πλατεία Ομονοίας, το θέατρο του Λυκαβηττού, ο Λόφος του Στρέφη, το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο, είναι μόνο κάποιες από αυτές, αλλά σχεδόν κάθε γειτονιά είχε και την πληγή της. Τα προβλήματα αφέθηκαν να μεγαλώνουν, καθώς προτεραιότητα του Δήμου κατέστη το νοικοκύρεμα των οικονομικών και κυρίως οι κοινωνικές δομές.
Από τον Σεπτέμβριο του 2019 ξεκίνησε μια μεγάλη προσπάθεια, ώστε αυτές οι πληγές να αρχίσουν μία μίανα κλείνουν και την ίδια περίοδο να βελτιωθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες σε όλους τους τομείς δημοτικής πολιτικής. Να ασφαλτοστρωθούν οι δρόμοι, να φωτιστούν καλύτερα και οικονομικότερα οι γειτονιές, να αυξηθεί το πράσινο, να καθαρίζεται καλύτερα η πόλη, να ψηφιοποιηθούν και να διευρυνθούν οι παρεχόμενες στον πολίτη υπηρεσίες.
Ο Κώστας Μπακογιάννης όταν εξελέγη στον Δήμο Αθηναίων είχε ήδη εμπειρία 9 ετών στην αυτοδιοίκηση. Αρκετοί εκ των δημοτικών συμβούλων της παράταξής του έχουν αδιάλειπτη παρουσία στο δημοτικό συμβούλιο, ενώ κάποιοι συμμετείχαν στις διοικήσεις προηγούμενων Δημάρχων. Σήμερα, ο Δήμαρχος έχει 13 χρόνια εμπειρία εκ των οποίων τα 4 στο σημερινό του αξίωμα με μια ισχυρή αυτοδιοικητική ομάδα. Π
Φυσικά δεν ήταν δυνατόν να γίνουν όλα ή να γίνουν όλα σωστά. Αυτό αποτυπώνεται και στο εκλογικό αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής. Ο Δήμαρχος και ο συνδυασμός του, παρά τη φθορά μιας πρώτης δύσκολης θητείας συγκέντρωσαν σχεδόν το ίδιο ποσοστό, το οποίο οριακά δεν αρκούσε για εκλογή στον πρώτο γύρο. Η μεγάλη αποχή επιβεβαίωσε την κόπωση του εκλογικού σώματος, αλλά και την αίσθηση, που υπήρξε και υπάρχει ακόμη, ότι η εκλογή του Μπακογιάννη δεν απειλείται. Για αυτό τον λόγο άλλωστε, ενώ το 2019 ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ επέλεξαν δύο στελέχη τους με κυβερνητική εμπειρία ως υποψηφίους: τον Νάσο Ηλιόπουλο και τον Παύλο Γερουλάνο, φέτος επέλεξαν δύο στελέχη με μηδενική κυβερνητική και αυτοδιοικητική εμπειρία.
Στον δεύτερο γύρο των εκλογών αντιπαρατίθενται από τη μια μεριά η πολιτική πρόταση ενός έμπειρου αυτοδιοικητικού και μιας πεπειραμένης ομάδας με εσωτερική συνοχή και με σχέδιο που ήδη απέδωσε καρπούς. Από την άλλη ένας Πανεπιστημιακός που θέτει για πρώτη φορά υποψηφιότητα σε οποιοδήποτε αξίωμα, και ο οποίος μπορεί να έχει τις καλύτερες των προθέσεων, αλλά η σχέση του με την αυτοδιοίκηση περιορίζεται σε κάποια project ως εξωτερικός συνεργάτης σε άλλους Δήμους.
Ουσιαστικά απέναντι στον Δήμαρχο συνασπίζονται είτε εμφανώς (ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ) είτε αφανώς δυνάμεις της αντιπολίτευσης με μοναδικό στόχο να μη βγει ή να κοντύνει ο Μπακογιάννης και να υποστεί πολιτική φθορά η Κυβέρνηση. Δεν υπάρχει αντιπρόταση ούτε σε πολιτικές, ούτε σε πρόσωπα. Τουλάχιστον σήμερα. Μόνο πολιτικοί υπολογισμοί.
Αυτά τα «παίγνια» ήταν συνηθισμένα στο ελληνικό κομματικό σύστημα επί δεκαετίες. Έχουν επιχειρηθεί πολλάκις και κάποιες φορές πέτυχαν, λόγω εφησυχασμού και υψηλής αποχής. Αλλά η πρωτεύουσα δεν είναι μια συνηθισμένη πόλη, ούτε οι καιροί που ζούμε συνηθισμένοι. Είμαστε στο 2023. Έχει η Αθήνα πέντε χρόνια για χάσιμο; Και πες ότι η Αθήνα με τόσες χιλιετιές ιστορίας, την έχει. Έχουν οι ζωές μας τέτοια πολυτέλεια;
Ο Δημήτρης Σ. Παπαγγελόπουλος είναι Σύμβουλος Πολιτικής Διαχείρισης, Συντονιστής των Γραμματειών της Νέας Δημοκρατίας και κάτοικος Αθηνών
