Νέες αιματηρές ανατροπές σε εργασιακά και ασφαλιστικό φέρνουν οι τροπολογίες «φωτιά» που κατέθεσε χθες αργά το απόγευμα στη Βουλή το υπουργείο Εργασίας. Τα μόνιμα θύματα της κρίσης, μισθωτοί και συνταξιούχοι, καλούνται για ακόμη μια φορά να «πληρώσουν το μάρμαρο» της διαπραγμάτευσης-παρωδία των Αχτσιόγλου-Πετρόπουλου με το Κουαρτέτου. Και αυτό, για το πολιτικό δίδυμο του υπουργείου Εργασίας δίνει «γη και ύδωρ» στους δανειστές, παγώνοντας τις συντάξεις και για το 2022, αλλά και συνδέοντας τις αρχές της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης με το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο.
Η τροπολογία για το «πάγωμα» των αυξήσεων στις συντάξεις και κατά το 2022 ισοδυναμεί με πρόσθετη απώλεια εισοδήματος της τάξεως των 250.000.000 ευρώ. Και όλα αυτά, πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι
Μοιραία, οι απόμαχοι της εργασίας θα πρέπει να περιμένουν το 2023 για να δουν αν θα λάβουν αύξηση, η οποία συμφώνα με τις προβλέψεις του νόμου θα αυξηθεί με βάση συντελεστή που διαμορφώνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%) από τη μεταβολή του ΑΕΠ και κατά πενήντα τοις εκατό (50%) από τη μεταβολή του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή του προηγούμενου έτους.
Ωστόσο, η Κυβέρνηση δεν υποτάσσεται μόνο στις απαιτήσεις του ΔΝΤ για περαιτέρω εξαθλίωση των συνταξιούχων, οι οποίοι έχουν απωλέσει ήδη 50 δισεκατομμύρια ευρώ κατά τη περίοδο της κρίσης. Η αποτυχία της υπουργού Εργασίας κατά τις διαπραγματεύσεις με τους Θεσμούς αποτυπώνεται ανάγλυφα και στη τροπολογία για τα εργασιακά. Και αυτό, γιατί η «εργασιακή κανονικότητα» την οποία ευαγγελιζόταν μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ελέω ΔΝΤ.
Ειδικότερα, στην τροπολογία για τα εργασιακά αναφέρεται ότι «με την υπόψη τροπολογία ορίζεται ότι ισχύουν έως το τέλος του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής (αντί για την υφιστάμενη διατύπωση που λέει για όσο διαρκεί η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής):
1. Η διάταξη σύμφωνα με την οποία η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας υπερισχύει σε περίπτωση συρροής με κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας και
2. Η αναστολή των διατάξεων σχετικά με τη δυνατότητα επέκτασης και κήρυξης ως γενικώς υποχρεωτικής με υπουργική απόφαση, συλλογικής σύμβασης εργασίας η οποία δεσμεύει ήδη εργοδότες που απασχολούν το 51% των εργαζομένων του κλάδου ή επαγγέλματος.
Μ’ άλλα λόγια αλλάζει η προ είκοσι ημερών νομοθέτηση του υπουργείου μπαίνει στο κάλαθο των αχρήστων, προκειμένου η εφαρμογή των αρχών των της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης στις συλλογικές διαπραγματεύσεις να συνδεθούν με το τρίτο μνημόνιο.
