Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλού μύθοι σχετικά με το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να τρώνε τα άτομα με διαβήτη. Πολλοί άνθρωποι υποθέτουν ότι επειδή οι πατάτες έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, είναι εκτός ορίων, με τους περισσότερους να πιστεύουν ότι η βραστή πατάτα είναι λίγοτερο επιβλαβής από την τηγανιτή.

Η αλήθεια είναι ότι τα άτομα με διαβήτη μπορούν να τρώνε πατάτες σε πολλές μορφές, αλλά είναι σημαντικό να κατανοήσουμε την επίδρασή τους στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, το μέγεθος της μερίδας που είναι κατάλληλο, και τον γλυκαιμικό δείκτη που έχει η πατάτα σε κάθε μορφή της.

Η πατάτα είναι ένα δημοφιλή λαχανικό παγκοσμίως, πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα και φυτικές ίνες, και σημαντική σε μια υγιεινή διατροφή. Ωστόσο, ο τρόπος μαγειρέματος μπορεί να επηρεάσει τα θρεπτικά της οφέλη.

Οι πατάτες είναι πλούσιες σε Βιταμίνη C, Βιταμίνη Β6, Κάλιο και Φυτικές ίνες

Τα οφέλη της Βραστής Πατάτας είναι:

  • Η Διατήρηση των Θρεπτικών Συστατικών της
  • Η Χαμηλότερη περιεκτικότητα θερμίδων
  • Η καλύτερη πέψη και
  • Ο καλύτερος γλυκαιμικό δείκτης που έχει

Τα οφέλη της Τηγανητής Πατάτας είναι:

  • Η ωραία γεύσης της και η απόλαυση που προσφέρει και
  • Η άμεση Ενέργεια που προσφέρει ιδιαίτερα χρήσιμη από έντονη σωματική δραστηριότητα.

Τα μειονεκτήματα της Τηγανητής Πατάτας είναι:

  • Οι υψηλότερες θερμίδες και τα λιπαρά της
  • Η απώλεια των θρεπτικών συστατικών της
  • Ο υψηλότερος γλυκαιμικός δείκτης

Πώς η τηγανιτή πατάτα επηρεάζει λιγότερο το σάκχαρο του αίματος σε σχέση με την βραστή σύμφωνα με τον διατροφολόγο

«Η απάντηση κρύβεται στον όρο γλυκαιμικό δείκτη! Με τον όρο αυτό αναφερόμαστε στην γλυκαιμική αντίδραση (αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα) που προκαλείται μετά την κατανάλωση ενός τροφίμου που περιέχει 50 γρ. υδατάνθρακες σε σύγκριση με την αντίδραση που προκαλείται από την αντίστοιχη ποσότητα ενός τροφίμου αναφοράς όπως το λευκό ψωμί ή το διάλυμα γλυκόζης, λέει ο διατροφολόγος Πάρης Παπαχρήστος, Ιδρυτής του @mednutrition.gr.

Πώς στηρίζει την άποψή του;

Επηρεάζεται από:

1.Τον τρόπο μαγειρέματος:

  • -Το ψήσιμο θεωρείται ότι διασπά το ανθεκτικό άμυλο. Άρα, αυξάνει τον γλυκαιμικό δείκτη του τροφίμου.
  • -Το βράσιμο επηρεάζει λιγότερο το ανθεκτικό άμυλο και κατ’ επέκτασιν επηρεάζει λιγότερο το Γ.Δ.
  • -Το τηγάνισμα αν και μειώνει το Γ.Δ. λόγω της παρουσίας λίπους προσδίδει άλλα μη θρεπτικά συστατικά στο τρόφιμο.

2.Τα μακροθρεπτικά συστατικά του τροφίμου: Οι πρωτεΐνες, τα λίπη και οι φυτικές ίνες επιβραδύνουν την απορρόφηση της γλυκόζης και κατ’ επέκτασιν μειώνουν τον Γ.Δ του τροφίμου.

3.Βαθμός ωρίμανσης: Π.χ. η ώριμη μπανάνα χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερο Γ.Δ σε σχέση με την άγουρη.

Όσο χαμηλότερος είναι ο γλυκαιμικός δείκτης του τροφίμου, τόσο πιο ομαλά θα αυξηθεί το σάκχαρο στο αίμα και κατ’ επέκταση ομαλή θα είναι και η επακόλουθη πτώση του. Συνεπώς…

1. Αισθανόμαστε χορτάτοι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Γεγονός που μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην προσπάθεια ρύθμισης βάρους.

2. Δεν παρατηρούνται έντονες διακυμάνσεις στα επίπεδα της ενέργειας. Η απότομη πτώση του σακχάρου μετά από την κατανάλωση ενός τροφίμου υψηλού γλυκαιμικού δείκτη μπορεί να επιφέρει αίσθημα λήθαργου και κούρασης.

3.Δεν παρατηρούνται έντονες διακυμάνσεις στα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα γεγονός ιδιαίτερα επιβαρυντικό σε άτομα που πάσχουν από διαβήτη.

Η κατανάλωση τροφίμων χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη εξασφαλίζει μια ευγλυκαιμία καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρα (σταθερά επίπεδα σακχάρου), γεγονός που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη συνολική υγεία.

theissue.gr

Διαβάστε ΕΔΩ περισσότερες ειδήσεις