Τον θώκο του Δημάρχου Καλλιθέας θα διεκδικήσει ο πρώην δήμαρχος και πρόεδρος της ΚΕΔΕ,  Κ. Ασκούνης.

Σε ανακοίνωση του, με την οποία εκδηλώνει τις προθέσεις του, ο κ. Ασκούνης, αναφέρει:

«Κοινή αντίληψη των Καλλιθεατών είναι ότι η σημερινή Δημοτική Αρχή είναι η χειρότερη που “πέρασε” από το Δήμο μας μετά τη μεταπολίτευση. Ζούμε όλες και όλοι τα τελευταία 4,5 χρόνια τη διαρκή υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στην πόλη μας, την υποβάθμιση της αξίας της Καλλιθέας. Αυτή η πραγματικότητα, σε συνδυασμό με την αγάπη που έχουμε για τον τόπο μας, είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποδεχτούμε παθητικά και μοιρολατρικά. Χάσαμε 4,5 δημιουργικά χρόνια.

Κάθε σχέδιο και προοπτική αναβάθμισης της πόλης που είχε δρομολογηθεί, σταμάτησε εξαιτίας της ανικανότητας και της αδιαφορίας της σημερινής Δημοτικής αρχής, με αποτέλεσμα να διογκωθούν τα βασικά προβλήματα της πόλης όπως:

• Η εγκληματικότητα έχει προσλάβει πρωτοφανείς διαστάσεις.
• Η καθαριότητα είναι στη χειρότερη κατάσταση από ποτέ.
• Η κοινωνική πολιτική και πρόνοια είναι υποβαθμισμένη, ενώ τα
Χριστούγεννα και το Πάσχα η Διοίκηση διασύρει τους οικονομικά
αδύνατους πολίτες στη δημόσια θέα.
• Κανένα σοβαρό έργο δεν έχει την υπογραφή και σφραγίδα της σημερινής
διοίκησης.
• Μεγάλα οικόπεδα όπως των οδών Εσπερίδων και Μαντζαγριωτάκη
(3στρμ.) και Δημητρακοπούλου – Σωκράτους – Ιφιγενείας (6στρμ.) μένουν ανεκμετάλλευτα.
• Η πλατεία Δαβάκη είναι απαγορευμένη ζώνη για τις οικογένειες
των Καλλιθεατών.
• Έχει παραχωρήσει τους κοινόχρηστους χώρους και τα πεζοδρόμια
σε αυθαίρετες – παράνομες καταλήψεις.

Αντίθετα, κύριο μέλημα της Διοίκησης είναι η οργάνωση των πελατειακών σχέσεων, οι απευθείας αναθέσεις προμηθειών και υπηρεσιών, τα πάσης φύσεως ρουσφέτια σε ημετέρους κ.α.

Ο κ. Κάρναβος αναβίωσε όλες τις παθογένειες του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος εφαρμόζοντας τις πιο συντηρητικές και οπισθοδρομικές μεθόδους που η Καλλιθέα είχε αφήσει πίσω της.

Υπάρχει έλλειμμα διαφάνειας και χρηστής διαχείρισης των πόρων του Δήμου.

Αυτή η εικόνα με πονά γιατί βλέπω προσπάθειες χρόνων να οδηγούνται στην απαξίωση και το μαρασμό.

Η πόλη δεν έχει άλλες αντοχές.
Δεν δικαιούμαστε να μένουμε αδρανείς.»