Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Μακρόν,θέτει ως πρώτη προτεραιότητα την εκ βάθρων αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων.Ειδικότερα:
- Οι εργοδότες θα είναι ελεύθεροι να διαπραγματεύονται τη σύναψη επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, με μια ένωση ή με το συμβούλιο εργαζομένων,που θα υπερισχύουν των κλαδικών συμβάσεων, ακόμη και εάν περιέχουν δυσμενέστερους όρους αμοιβής και εργασίας.Πρέπει να διακριβωθεί εάν η υπερίσχυση θα είναι καθολική ή εάν οι επιχειρησιακές θα υπερισχύουν των κλαδικών σε περίπτωση ύφεσης ή οικονομικών ζημιών (ρήτρα παρέκκλισης που ισχύει στη Γερμανία και Σουηδία).
- Το σχέδιο των ομαδικών απολύσεων, εγκρινόταν από το εμπορικό επιμελητήριο.Η δικαιοσύνη μπορούσε να αποτρέψει τα σχέδια απολύσεων, βασιζόμενη στο σκεπτικό ότι οι πολυεθνικές επιχειρήσεις ήταν αποδοτικές στη διεθνή δραστηριότητά τους και συνεπώς οι απολύσεις δεν ήταν δικαιολογημένες σε Εθνικό επίπεδο.Οι δικαστές θα αξιολογούν πλέον την απόδοση της επιχείρησης στη Γαλλία, όταν αποφασίζουν να εγκρίνουν ένα σχέδιο απολύσεων.
- Η Καθιέρωση προκαθορισμένης κλίμακας αποζημίωσης από τις επιχειρήσεις σε περίπτωση παράνομης απόλυσης, με τη καταβολή τριμηνιαίου μισθού ανά δύο έτη εργασίας. Οι περισσότερες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται μέχρι σήμερα με τη διαδικασία της διαιτησίας που είχε,σύμφωνα με τη κυβέρνηση, ως αποτέλεσμα την καταβολη υψηλών αποζημιώσεων. Ως αντιστάθμισμα στα συνδικάτα, η κυβέρνηση προτίθεται να αυξήσει τις αποζημιώσεις.
- Για τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου,θα προβλέπεται ότι η διάρκεια και οι όροι ανανέωσής τους, θα καθορίζονται στο επίπεδο του επαγγελματικού τομέα μέσω των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και όχι από το εθνικό δίκαιο.
- Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο,ο Μακρόν επιδιώκει την αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής οδηγίας περί απόσπασης εργαζομένων, ώστε να αποφευχθεί το κοινωνικό ντάμπινγκ, όπου εργαζόμενοι αποσπώμενοι από χώρες χαμηλού μισθολογικού κόστους εργάζονται με αμοιβές της χώρας προέλευσης και όχι με τις αμοιβές που ισχύουν στη χώρα υποδοχής, όπως π.χ μέσω της πρακτικής της παροχής υπηρεσιών και της εργολαβίας.Τα ανωτέρω ζητήματα έχουν απασχολήσει το Ευρωπαϊκό δικαστήριο στις υποθέσεις Viking και laval.
Οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, αναθεωρούν το καθιερωμένο Ευρωπαϊκό πρότυπο, με τη θέσπιση του αποκεντρωμένου συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων,δίνοντας προτεραιότητα στην ανταγωνιστικότητα των Γαλλικών επιχειρήσεων.Αποτελουν συμφωνημένες προαπαιτούμενες δράσεις σε συνέχεια της αντζεντας 2010 που εφήρμοσε ο Γκέρχαρντ Σρέντερ,στο ευρύτερο πλαίσιο της Γαλλογερμανικής σύμπραξης, για την αναδιάταξη της Ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής και τη μετάβαση από το διακυβερνητικό επίπεδο στην θεσμική οικονομική εμβάθυνση.
Κωνσταντίνος Αγραπιδάς
Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου
